Levenskloof

In 2009 stond ik plots voor een kloof. Dit was niet mijn keuze en ik had liever een brug gebouwd over deze kloof. Een brug waar onze kinderen vrij en zonder zorgen geen en weer over konden lopen. Liefst nog met een beschermende reling zodat ze alle kansen kregen op een mooie toekomst.

Jammer genoeg werd toen mijn voorstel om samen voor de kinderen te gaan beantwoord met een stuk touw waar maar 1 spelregel bij bestaat. Wie het hardste trekt heeft de kinderen. Om het hardst te kunnen trekken heb je de kinderen zelf nodig om mee te trekken waardoor er geen andere spelregels zijn. Dikwijls staat het gezin reeds samen aan de andere zijde van de kloof voor ze je het touw toe gooien waardoor je trekt met ongelijke krachten. Je wil wel winnen voor de kinderen maar je bent ook bang dat ze door jouw kracht toch nog in de afgrond belanden. Uiteindelijk verlies je omdat je niet al je krachten wil gebruiken om je kinderen niet te belasten. Je staat nu al jaren voor deze kloof en kan nog net in de verte een glimp opvangen van je kind. Je krijgt geen kansen om een nieuwe brug te bouwen omdat mensen die je nooit hebt gekend en maar 1 verhaal kennen, het noodzakelijk vinden je kind tegen je te beschermen. Je kind leeft in een overbeschermende omgeving waar er maar 1 waarheid bestaat, een waarheid die ook de beschermers van je kind geloven zonder ook maar eens aan waarheidsbevinding te doen. Ondertussen krijgt deze waarheid een eigen leven waardoor je enkel nog je kind aan de overzijde ziet staan die met boze haatdragende ogen terugkijkt, dit uit schrik dat je toch een poging zou wagen om deze kloof over te steken. Ze kregen nieuwe herinneringen aan hun verleden waardoor al de goede zijn verdrongen. Waarom moeien mensen die je nooit hebben gekend zich met deze touwtrekkerij? Beseffen ze dan niet dat hun bemoeienissen deze kinderen meer schade berokkend dan goed voor ze is. Ze streven een nobel doel na maar helpen onbewust de kinderen mentaal te pijnigen.

Mijn punt, help niet mee als sympathisant bij een vechtscheiding. Je was er niet 24 op 24 bij om alles te weten. Soms worden oorlogen gestreden om verkeerde redenen waarvan jij de ware toedracht niet kent. Je wil helpen om de verstoten ouder pijn te doen, de kinderen te beschermen, om jezelf goed te voelen door je zogenaamde goede inzet, om je macht en kracht te laten voelen voor je eigen goed gevoel, ... Wat je reden ook is, het grootste slachtoffer zijn onze kinderen. Je helpt ze niet, je beperkt ze en brengt ze onherstelbare schade toe!